فیزیوتراپی پیچ خوردگی مچ پا

پیچ خوردن مچ پا یا رگ به رگ شدن در اصلاح عامیانه :
رگ به رگ شدن مچ پا اغلب به عنوان یکی از شایع ترین انواع آسیب های شدید ذکر می شود. بر اساس یافته های یک تحقیق اپیدمیولوژیک در مورد پیچ خوردگی های یک طرفه مچ پا که توسط یونگ و همکارانش انجام شد، اندام غالب ۲٫۴ برابر بیشتر از ساق پای غیر غالب دچار پیچ خوردگی مچ پا می شود. همچنین یافته‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد احتمال رگ به رگ شدن مچ پا متناسب با درجه پلانتار فلکشن که در مرحله فرود (یعنی در حین تاچ داون) رخ می‌دهد، افزایش می‌یابد. هنگام درمان آسیب مچ پا، معمول ترین اقدام، درمان conservative است. چشم انداز مطلوب است، اما مسائل زیادی وجود دارد که ممکن است توانایی فرد را برای بهبودی کامل به خطر بیندازد. اگر این شاخص ها در مراحل اولیه شناسایی شوند، ممکن است به پزشک نشان دهد که در اولین بار درمان محتاطانه، رویکرد فعال تری لازم است.

پیچ خوردگی جانبی مچ پا
طبق تحقیقات موجود، رباط های جانبی تقریباً در ۸۵ درصد از کل موارد پیچ خوردگی مچ پا درگیر هستند. رباط تالوفیبولار قدامی (ATFL)، که بخشی از کمپلکس رباط جانبی مچ پا است، بخشی از مچ پا است که بیشترین آسیب را در هنگام پیچ خوردگی مچ پا وارد می کند. به دلیل موقعیت آناتومیکی و نحوه ایجاد آسیب، رباط کالکانیوفیبولار (CFL) و رباط تالوفیبولار خلفی (PTFL) کمتر تحت فشارهایی قرار می گیرند که برای آنها مضر است.

پیچ خوردگی داخلی مچ پا
“حرکات پروناسیون و چرخش شدید پای عقبی” می تواند باعث آسیب به مجموعه رباط قوی،دلتوئید در سمت داخلی پا شود. این مجموعه شامل رباط تیبیوتالار خلفی (PTTL)، رباط تیبیوکالکانئال (TCL)، رباط تیبیونویکولار (TNL) و رباط تیبیوتالار قدامی (ATTL) است.

پیچ خوردن مچ پا ، سندزماتیک

رباط های تیبیوفیبولار قدامی- تحتانی، خلفی- تحتانی، عرضی و عرضی، و همچنین غشای بین استخوانی و رباط، رباط های تثبیت کننده سندزموزیس تیبیوفیبولار دیستال هستند. رباط عرضی تحتانی نیز به پایداری سندزموز تیبیوفیبولار دیستال کمک می کند. هنگامی که ساق پا به سمت بیرون چرخانده می شود و مچ پا همزمان به سمت داخل خم می شود، به این حالت پیچ خوردگی مچ پا سندزماتیک می گویند.

موارد زیر نمونه هایی از متغیرهای ریسک ذاتی است که ممکن است برای پیش بینی نتیجه استفاده شوند:

در ورزشکاران زن، به دلیل عواملی از جمله سن و جنس بیولوژیکی، احتمال ابتلا به پیچ خوردگی مچ پا درجه یک ۲۵ درصد افزایش می یابد.
قد و وزن: افزایش متناسب در احتمال پیچ خوردگی به دلیل افزایش مقدار گشتاور وارونگی با افزایش قد یا وزن نشان داده می شود.
شدت جراحت.
وضعیت فعلی عملکرد بیومکانیکی مچ پا
آسیب های مرتبط و مکرر ، به ویژه رگ به رگ شدن های قبلی، وجود داشت.
ویژگی های اندام، مانند تسلط اندام، نوع آناتومیک و اندازه پا، شلی مفصل، هم ترازی آناتومیک و دامنه حرکتی کمپلکس مچ پا، از جمله ناهنجاری های بیومکانیک پا مانند پس پلانئوس ، پس کاووس، و افزایش وارونگی پای عقبی (hindfoot) ، عوامل خطر برای آسیب در پی استفاده بیش از حد اندام تحتانی هستند .

قدرت عضلات
وضعیت بدن و به طور خاص postural sway: نوسان بیشتر منجر به افزایش هفت برابری تعداد پیچ خوردگی های مچ پا می شود.
موارد زیر نمونه هایی از متغیرهای ریسک بیرونی است که ممکن است برای پیش بینی نتیجه استفاده شوند:

شدت آسیب به طور مستقیم با تعداد پیچ خوردن های شدن مچ پا در ارتباط است.
پوشیدن بریس یا چسباندن مچ پا مداخله‌ای است که اگر زود شروع شود، ممکن است به کاهش تعداد دفعاتی که یک ورزشکار از پیچ خوردگی مکرر مچ پا رنج می‌برد، کمک کند.
نوع کفش
عدم انجام حرکات کششی و گرم کردن قبل از بازی
روش فرود پس از پرش
به طور خلاصه، وجود متغیرهای پیش بینی کننده زیر پس از آسیب پا و مچ پا، نتایج بالینی مطلوبی را نشان می دهد.

سن کمتر
پیچ خوردگی با درجه پایین
سطح پایین فعالیت
وضعیت بهینه ظرفیت عملکردی
عملکرد عصبی عضلانی خوب
هیچ آسیب مرتبطی وجود نداشته است
اگر هر یک از موارد زیر وجود داشته باشد، ممکن است پیش بینی شود که باعث ناراحتی طولانی مدت همراه با محدودیت های عملکردی شود:

سستی در داخل سیستم
بیومکانیک مفصل مچ پا
ناهماهنگی اندام ها و پاها
رگ به رگ شدن مجدد
آسیب چند رباط

اگر در مچ پای خود احساس ناراحتی کرده اید که از بین نمی رود، احتمال زیادی وجود دارد که لیگامان های آن  کشیده و یا دچار پیچ خوردگی مچ پا شده اید. با وجود این واقعیت که آنها اغلب به جای یکدیگر به کار می روند، بین این دو نام تفاوت اساسی وجود دارد.

خبر خوب این است که شما می توانید از فیزیوتراپی کمک بگیرید. در صورت تمایل به اطلاعات بیشتر در مورد فیزیوتراپی به عنوان یک درمان طبیعی و کارآمد برای درد و همچنین یک اقدام پیشگیرانه در برابر رگ به رگ شدن و کشیدگی، لطفاً در اسرع وقت با دفتر ما تماس بگیرید.

خوشحالم که یکی از فیزیوتراپیست های مجاز ما شما را معاینه کرده و مشکل شما را ارزیابی کند.

چرا در نهایت دچار رگ به رگ شدن یا کشیدگی مچ پا شدم؟
از آنجایی که علائم کشیدگی و رگ به رگ شدن بسیار شبیه به یکدیگر است، بسیاری از افراد تمایل دارند این دو آسیب را با هم اشتباه بگیرند.

یک عضله یا تاندون زمانی که پاره شود یا بیش از حد از دامنه حرکتی طبیعی خود کشیده شود، دچار کشیدگی می شود. تاندون ها بافت همبند هستند که از ماهیچه ها به استخوان ها می روند و دوباره برمی گردند. شایع ترین آسیب ها کشیدن و کشیدگی در ناحیه همسترینگ و کمر است. رباط زمانی که بیش از حد کشیده شود یا به هر طریقی آسیب ببیند دچار رگ به رگ شدن می شود. به ردیف‌هایی از بافت همبند که استخوان‌ها را در یک مفصل کنار هم نگه می‌دارند، رباط می‌گویند. اگرچه پیچ خوردگی در مفصل مچ پا شایع است، اما هر مفصلی در بدن در معرض خطر ابتلا به این بیماری است.

این احتمال وجود دارد که اسپاسم عضلانی، ادم و التهاب، کاهش دامنه حرکتی، انعطاف پذیری محدود و ناراحتی در ناحیه مفصل آسیب دیده را احساس کنید.

یکی از قابل توجه ترین تفاوت های بین این دو این است که پیچ خوردگی اغلب با کبودی قابل مشاهده روی پوست اطراف ناحیه آسیب دیده همراه است.

در اینجا چند نمونه از نحوه آسیب رساندن به خود و در نهایت کشیدگی یا رگ به رگ شدن آورده شده است:

حرکتی که طولانی و تکرار می شود.
لیز خوردن و افتادن
فعالیت های مرتبط با ورزش
حمل یا بلند کردن وسایل سنگین
برای کاهش خطر رگ به رگ شدن و کشیدگی، ضروری است که قبل از انجام هر نوع فعالیت بدنی، بدن خود را گرم کنید. اطمینان حاصل کنید که در حین تمرین بیدار هستید و از محیط اطراف خود آگاه هستید و همچنین از تجهیزات مناسب استفاده می کنید تا تصادفی که منجر به یکی از این دو آسیب شود، نداشته باشید.

عوامل محیطی دیگری نیز وجود دارند که ممکن است شما را در معرض خطر قرار دهند، مانند ورزش کردن در زمین های ناهموار که می تواند باعث زمین خوردن و سقوط شما شود. سطوح لغزنده یا یخ زده نیز نمونه هایی از عوامل محیطی هستند که می توانند شما را در معرض خطر قرار دهند.

آسیب دیدگی مچ پا چقدر است؟
طبق WebMD، “آسیب مچ پا ممکن است برای هر فردی در هر سنی اتفاق بیفتد.” این در حالی است که بسیاری از انواع آسیب ها با افزایش سن بیشتر مستعد ایجاد می شوند. از طرفی مردان ۱۵ تا ۲۴ ساله بیشتر از زنان بالای ۳۰ سال بروز پیچ خوردگی مچ پا را دارند که بیشتر از مردان بروز پیچ خوردگی مچ پا دارند. شرکت در ورزش علت حدود ۵۰ درصد از کل رگ به رگ شدن مچ پا است. ۲۵۰۰۰ نفر در ایالات متحده هر روز دچار پیچ خوردگی مچ پا می شوند. سالانه بیش از یک میلیون نفر به دلیل صدمات وارده به مچ پا به بخش های اورژانس مراجعه می کنند.

این یک رقم نسبتاً شگفت‌انگیز است، و فقط نشان می‌دهد که تقریباً هر کسی ممکن است در هر زمانی به مچ پا آسیب برساند! به همین دلیل، بسیار مهم است که از نحوه حرکت بدن خود آگاه باشید تا از آن جلوگیری کنید و همچنین با انتخاب های درمانی در دسترس شما در صورت آسیب دیدگی آشنا باشید.

از جلسات فیزیوتراپی خود چه چیزی را دریافت میکنید

نظر از ماهیت یا وسعت آسیب، پزشک مراقبت های اولیه ممکن است به شما توصیه کند که یک قرار ملاقات با فیزیوتراپیست تعیین کنید. ممکن است فیزیوتراپی نقش مهمی در روند بهبودی شما داشته باشد. فیزیوتراپیست ها در طیف گسترده ای از تکنیک ها که ممکن است با موفقیت انواع ناراحتی ها، از جمله ناراحتی های ناشی از پیچ خوردگی و کشیدگی مچ پا را تسکین و درمان کنند، به خوبی آشنا هستند. علاوه بر این، این امکان وجود دارد که آنها به بهبود هماهنگی و قدرت شما کمک کنند.

اصطلاح «درمان فعال» به تمرینات متمرکز و کششی که در طول فیزیوتراپی انجام می شود اشاره دارد. تحریک الکتریکی، اولتراسوند درمانی، ماساژ درمانی و گرما درمانی همگی نمونه هایی از درمان های غیرفعال هستند. درد مچ پا ممکن است با استفاده از عملیات حرارتی و تحریک الکتریکی به میزان قابل توجهی کاهش یابد.

اگر در اثر کشیدگی یا رگ به رگ شدن در مچ پای خود احساس ناراحتی می کنید، یا اگر مطمئن نیستید که بیماری شما چیست، اما احساس می کنید مشکلی وجود دارد، نباید اجازه دهید با به تعویق انداختن درمان هر کدام بدتر شود. طولانی تر از چیزی که مطلقاً باید انجام دهید. دفتر ما آماده است تا به هر طریقی که می توانیم به شما کمک کند!

عوامل آسیب بالقوه و اثرات آنها
پیچ خوردگی مچ پا ممکن است به دلیل تعدادی از شرایط مستعد کننده مختلف ایجاد شود که همگی به عنوان عوامل خطر فهرست شده اند. این متغیرهای خطر ممکن است تأثیر قابل توجهی بر بهبودی بیمار داشته باشند. بنابراین، شناسایی عوامل خطر برای پزشک برای انتخاب مناسب ترین رژیم درمانی، حیاتی است.  این عوامل خطر را می توان به دو دسته تقسیم کرد: عوامل خطر درونی و بیرونی.

رگ به رگ شدن مچ پا نوعی آسیب مکرر است که ممکن است منجر به رنج و آسیب زیادی شود. خبر خوب این است که فیزیوتراپی ممکن است یک درمان موثر برای پیچ خوردگی مچ پا باشد و می تواند به کاهش درد، بهبود عملکرد و جلوگیری از آسیب های بعدی کمک کند.

چرا فیزیوتراپی برای بیمارانی که دچار پیچ خوردگی مچ پا هستند مفید است؟
از آنجایی که فیزیوتراپی مشکلات زمینه‌ای را که منجر به آسیب شده‌اند را درمان می‌کند، فیزیوتراپی یک درمان عالی برای کسانی است که مچ پاهایشان پیچ خورده است. رگ به رگ شدن مچ پا ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که رباط هایی که از مچ پا حمایت می کنند کشیده شده یا به نوعی آسیب دیده باشند. ماهیچه ها و رباط هایی که مچ پا را احاطه کرده اند ممکن است از طریق فیزیوتراپی تقویت شوند که به نوبه خود ثبات مچ پا را بهبود می بخشد و احتمال آسیب دیدگی مجدد را کاهش می دهد.

یک برنامه فیزیوتراپی موثر برای پیچ خوردگی مچ پا باید شامل اجزای زیر باشد
اجزای زیر باید در یک برنامه فیزیوتراپی جامع برای درمان پیچ خوردگی مچ پا گنجانده شوند:

ورزش‌هایی که بر کشش و تقویت عضلات و رباط‌های اطراف مچ پا تمرکز می‌کنند ممکن است به بهبود ثبات مفصل و کاهش خطر آسیب‌های آینده کمک کنند.

تمریناتی که تعادل و حس عمقی را بهبود می بخشد انجام تمریناتی که بر بهبود تعادل و هماهنگی تمرکز دارند به شما کمک می کند از آسیب مجدد جلوگیری کنید.

چسب زدن یا بستن مچ پا ممکن است در حین استفاده از آن در تمرینات بدنی، پشتیبانی تکمیلی را برای آن فراهم کند.

درمان دستی شامل درمان هایی مانند ماساژ، دستکاری مفاصل و سایر روش های عملی برای کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی است.

آموزش: به منظور کاهش احتمال آسیب دیدگی دیگر به بیمار، باید او را به شیوه صحیح انجام فعالیت های روزمره آموزش دهید.

برنامه توانبخشی خاص با توجه به نوع و میزان آسیب بیمار و همچنین نیازهای منحصر به فرد او تعیین می شود. همکاری با فیزیوتراپیست بیمار به منظور ایجاد یک برنامه توانبخشی تخصصی که نیازهای هر بیمار را برآورده می کند، ضروری است.

مزایای فیزیوتراپی برای بیمارانی که از پیچ خوردگی مچ پا رنج می برند
بیمارانی که مچ پا پیچ خورده اند ممکن است از روش های مختلف فیزیوتراپی بهره مند شوند، از جمله موارد زیر:

کاهش درد و بهبود عملکرد مچ پا: هر دوی این مزایا را می توان با استفاده از فیزیوتراپی به دست آورد.

افزایش انعطاف پذیری و دامنه حرکتی: فیزیوتراپی ممکن است به افزایش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری در مچ پا آسیب دیده کمک کند.

کاهش ادم فیزیوتراپی ممکن است برای کاهش تورم و التهاب موجود در مچ پا که مبتلا شده است مفید باشد.

تقویت و تثبیت مچ پا آسیب دیده: فیزیوتراپی ممکن است به روند تقویت و تثبیت مچ پا آسیب دیده کمک کند، که به نوبه خود احتمال آسیب دیدگی مجدد را کاهش می دهد.

بیمارانی که دچار پیچ خوردگی مچ پا شده اند ممکن است از شرکت در فیزیوتراپی بهره ببرند تا بهبودی در توانایی خود در انجام فعالیت های روزانه و کیفیت کلی زندگی خود را تجربه کنند.

به طور خلاصه، فیزیوتراپی این پتانسیل را دارد که یک شکل موثر برای درمان پیچ خوردگی مچ پا باشد. بستن نوار یا بریس، درمان دستی و آموزش همه اجزای یک برنامه توانبخشی جامع هستند که می توانند در کاهش درد، افزایش عملکرد و جلوگیری از آسیب بیشتر مفید باشند. این اجزا در تمرینات کششی و تقویتی و همچنین تمرینات تعادلی و حس عمقی گنجانده شده است. در صورتی که مچ پای خود پیچ خورده باشد، همکاری با یک فیزیوتراپیست برای ایجاد یک برنامه توانبخشی که مختص شما باشد و نیازهای فردی شما را برآورده کند، ضروری است.

رگ به رگ شدن مچ پا ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که رباط هایی که از مچ پا حمایت می کنند کشیده شده یا به نوعی آسیب دیده باشند. این نوع آسیب ها به خصوص در بین ورزشکاران بسیار شایع است. هنگام بهبودی از پیچ خوردگی مچ پا، توانبخشی و فیزیوتراپی عناصر ضروری در روند بهبود هستند.

توانبخشی:

یخ و استراحت: برای کاهش تورم و کاهش ناراحتی، توصیه می‌شود در حین استفاده از یخ به مچ پا آسیب‌دیده هر بار ۲۰ دقیقه استراحت دهید.
فشرده سازی: بانداژ الاستیک را در اطراف مچ پا بپیچید تا هر گونه ادمی که ممکن است رخ داده باشد به حداقل برسد.
ارتفاع: حفظ موقعیت بالا برای مچ پا ممکن است به کاهش ادم یا تورم کمک کند.
فیزیوتراپی: به منظور بازسازی قدرت و انعطاف پذیری در مچ پا، باید با یک فیزیوتراپیست کار کنید.

فیزیوتراپی:

هدف قرار دادن عضلات و رباط‌هایی که مچ پا را احاطه کرده‌اند با تمرینات کششی و تقویتی ممکن است به بهبود ثبات مچ پا و جلوگیری از آسیب‌دیدگی در آینده کمک کند.
هماهنگی و تعادل خود را با تمریناتی که بر حس عمقی و تعادل تمرکز دارند، بهبود بخشید. این به شما کمک می کند تا از آسیب مجدد به خودتان جلوگیری کنید.
چسب زدن یا بستن مچ پا ممکن است در حین استفاده از آن در تمرینات بدنی، پشتیبانی تکمیلی را برای آن فراهم کند.
درمان دستی شامل درمان هایی مانند ماساژ، دستکاری مفاصل و سایر روش های عملی برای کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی است.
مدت زمان لازم برای بهبودی پس از پیچ خوردگی مچ پا ممکن است از چند هفته تا چند ماه متغیر باشد و رژیم توانبخشی خاص بر اساس میزان آسیب دیدگی تعیین می شود. شرکت در یک برنامه توانبخشی کامل به منظور تسهیل بهبودی صحیح و کاهش احتمال آسیب دیدگی بعدی ضروری است.

لیزر درمانی نوعی درمان است که با استفاده از نور لیزر به منظور تسریع روند بهبودی و کاهش میزان ناراحتی بیمار است. در درمان و توانبخشی پیچ خوردگی مچ پا، گاهی اوقات به عنوان یک درمان کمکی استفاده می شود.

نحوه عملکرد لیزر کاملاً مشخص نیست، اما به طور کلی پذیرفته شده است که متابولیسم سلولی را بهبود می بخشد، التهاب را کاهش می دهد و بهبود بافت های آسیب دیده را تسریع می بخشد.

اثربخشی لیزر درمانی برای درمان پیچ خوردگی مچ پا موضوع مطالعات متعددی بوده است و این مطالعات یافته های متناقضی را به همراه داشته است. برای ارزیابی قطعی سودمندی درمان به مطالعه بیشتری نیاز است. با این حال، پس از دریافت لیزر برای پیچ خوردگی مچ پا، برخی از بیماران گزارش می دهند که ناراحتی کمتری را تجربه کرده و توانایی عملکرد آنها بهبود یافته است.

لیزر درمانی هرگز نباید به عنوان تنها درمان برای پیچ خوردگی مچ پا استفاده شود. بلکه همیشه باید همراه با یک برنامه توانبخشی جامع که شامل استراحت، یخ، فشرده سازی و فیزیوتراپی نیز می شود، استفاده شود. توجه به این نکته ضروری است که لیزر درمانی نباید به عنوان تنها درمان برای پیچ خوردگی مچ پا استفاده شود. پزشک مراقبت های اولیه یا فیزیوتراپیست شما باید بتواند راهنمایی هایی را در مورد اینکه آیا لیزر درمانی گزینه درمانی مناسبی برای پیچ خوردگی مچ پا است یا خیر، ارائه دهد.

بهبود پیچ خوردگی مچ پا ممکن است شامل استفاده از چندین نوع درمان فیزیوتراپی، از جمله لیزر درمانی پرقدرت، مغناطیسی درمانی، و سایر اشکال درمان باشد.

به منظور تسریع بهبودی بافت‌های زخمی و کاهش ناراحتی مرتبط، لیزر پرقدرت از نور لیزر با شدت بالا استفاده می‌کند. اعتقاد بر این است که این کار از طریق ترمیم بافت های آسیب دیده، کاهش التهاب و تحریک متابولیسم سلول های فردی انجام می شود.

میدان های مغناطیسی : در طول درمان مغناطیسی به منظور ارتقاء بهبود بافت های آسیب دیده استفاده می شود. فرض بر این است که این کار باعث افزایش جریان خون و همچنین کاهش درد و التهاب می شود.

هم لیزر درمانی با توان بالا و هم مگنت تراپی به عنوان درمان کمکی در نظر گرفته می شوند، به این معنی که آنها در ترکیب با سایر درمان ها مانند استراحت، یخ، فشرده سازی و فیزیوتراپی استفاده می شوند. چند نمونه از این درمان های اضافی عبارتند از:

به طور قطعی نشان داده نشده است که لیزر درمانی با قدرت بالا و مگنت تراپی درمان های موثری برای پیچ خوردگی مچ پا هستند. از این رو، مطالعات بیشتری برای ارزیابی مفید بودن یا نبودن این درمان ها مورد نیاز است. با این حال، افرادی که این درمان‌ها را انجام می‌دهند، گزارش می‌دهند که ناراحتی کمتری را تجربه می‌کنند و توانایی خود را برای عمل بهبود می‌بخشند.

لازم به ذکر است که لیزر درمانی پرقدرت و مگنت تراپی نباید به عنوان تنها درمان برای پیچ خوردگی مچ پا استفاده شوند. در عوض، این درمان ها باید همیشه همراه با یک برنامه توانبخشی جامع که شامل استراحت، یخ، فشرده سازی و فیزیوتراپی نیز می شود، استفاده شود. اگر دچار پیچ خوردگی مچ پا هستید، پزشک مراقبت های اولیه یا فیزیوتراپیست می تواند به شما توصیه کند که آیا این درمان ها برای شما مناسب هستند یا خیر.