تمرین درمانی در فیزیوتراپی همگام
تمرین درمانی علمی ترین و معتبر ترین تکنیک درمانی در فیزیوتراپی است و به تمرینهای اختصاصی و برنامهریزی شدهای گفته میشود که به منظور پیشگیری، اصلاح و درمان مشکلات خاص انجام میگیرد و هدف از آن بازگرداندن یک بیمار آسیبدیده به حالت کاملاً عملکردی و بدون درد و نیز قادر ساختن فرد جهت ترمیم نواحی مصدوم در خانه میباشد.تمرین درمانی در فیزیوتراپی همگام اندیشه . فیزیوتراپی و تمرین درمانی – شهریار . این تمرینات بخش مهمی از فیزیوتراپی بوده که گارانتی و تضمین حفظ اثرات درمانی حاصل شده طی جلسات فیزیوتراپی می باشد که سهم عمده ی آن (استمرار در انجام تمرین) بر دوش مراجع است.
ورزش و تمرین در فیزیوتراپی شهریار اندیشه
هدف اول تمرینات ورزشی کمک به بدن جهت کاهش درد و التهاب میباشد. بعد از دستیابی به این هدف، برنامهی ورزشی بر بدست آوردن مجدد دامنهی حرکتی، بازیابی و حفظ نیرو، پایداری ، انعطافپذیری، استقامت ،ورزش و تمرین در فیزیوتراپی شهریار اندیشه . تعادل و بهبود جریان خون، فیزیوتراپی و تمرین درمانی – شهریار ، توازن و آرامش تمرکز دارد. هدف نهایی برنامهی ورزشدرمانی عبارت است از:
دستیابی به سطح بهینهی حرکت بدون علائم در طی فعالیتهای فیزیکی ساده و پیچیده
بازیابی و بهبود عملکرد جسمی
پیشگیری از عدم توانایی حرکت
بهبود تواناییهای عملکردی بیمار
پیشگیری و کاهش اختلال و ناتوانی
بهبود وضعیت سلامتی کلی، احساس شادابی و تناسب اندام
انواع روشهای ورزش درمانی
ورزش درمانیها در فیزیوتراپی همگام اندیشه بر اساس اهداف تمرینی به انواع بسیاری تقسیمبندی میشوند:
ورزشهای دامنهی حرکتی : هدف از این ورزشها حفظ و افزایش دامنهی حرکتی و تکنیکهای حرکات مفصل و کشش بافت نرم میباشد. این تمرینات به شما کمک میکند تا بتوانید هر مفصل را به اندازه دامنهی کامل حرکتی خود، حرکت دهید. فیزیوتراپی با تمرین در اندیشه . سه نوع از ورزشهای دامنهی حرکتی وجود دارد: فعال، فعال کمکی و غیر فعال .
دامنهی حرکتی فعال: شامل حرکات اعمالی بر تنها یک مفصل توسط یک شخص یا دستگاه است.
دامنهی حرکتی غیرفعال: نوعی از تمرینات هستند که توسط خود بیمار انجام میشوند.
دامنهی حرکتی فعال کمکی: این حرکات بصورت تلاش به نسبت مساوی بر روی مفصل از طرف هر کدام از منابع میباشد (بیمار و تراپیست یا دستگاه)
· ورزشهای تقویتی عضلات یا عملکردی
این برنامههای جسمی مانند تمرینات مقاومتی و استقامتی موجب افزایش توان ،قدرت و استقامت عضله میشوند. این نوع تمرینات بطور کلی در سه نوع ایزومتریک ،ایزوتونیک و ایزوکینتیک وجود داشته و معمولاً با مقاومت سنگین و تکرار کمتر انجام میگیرند.فیزیوتراپی و تمرین درمانی – شهریار نمونههایی از آنها تمرین با توپ طبی، بلند کردن دمبل و دستگاههای سایبکس (Cybex) و بیودکس (Biodex) میباشد
· تمرینات تعادل و هماهنگی
این نوع تمرین بر حفظ مرکز ثقل فرد جهت بهبود وضعیت قرارگیری بدن و اصلاح وضعیت ناصحیح بدن تمرکز دارد.
· تمرینات کششی یا انعطافپذیری
این تمرینات از طریق حرکت یا کشش انجام میشود. تمرینات انعطافپذیری میتوانند در بهبود و حفظ دامنهی حرکتی یک مفصل یا مجموعهای از مفاصل کمک کنند.
این ورزشها باید در حالت آرام و کنترل شده همراه با پیشرفت تدریجی جهت دامنههای حرکتی بیشتر انجام شوند.فیزیوتراپی و تمرین درمانی – شهریار .پیلاتس، یوگا و تایچی تکنیکهایی هستند که میتوان به منظور بهبود انعطافپذیری مفصل استفاده کرد.
· ورزش و تمرینات استقامتی
فعال شدن گروههای عضلانی بزرگ در طی یک دورهی زمانی تحت عنوان تمرینات استقامتی طبقهبندی میشود. نمونههای آن عبارتند از: پیادهروی ، دویدن، دوچرخهسواری و….
پیشرفت باید بخشی از یک برنامهی درمانی باشد تا از تداوم نتایج اطمینان حاصل شود. با انجام تمرینات استقامتی، پیشرفت از طریق افزایش شدت یا مدت آن میتواند رخ دهد.
چندین عامل در میزان بهینهی پیشرفت تمرینات نقش دارند از جمله:
سطوح فعالیت فعلی
شدت
اهداف ورزش
سن
محدودیتهای جسمی
در ادامه به یک نمونه توضیح کامل درباره تمرینات آرتریت زانو میپردازیم :
ورزشهای آرتریت زانو میتوانند به کاهش درد، بهبود تحرک و انعطافپذیری و کاهش سرعت پیشرفت بیماری کمک کنند، که همگی از اهداف مهم هستند. در زیر برخی از اشکال موثر ورزش آورده شده است:
تمرینات دامنه حرکتی: این تمرینات به بهبود انعطاف پذیری و تحرک مفصل زانو کمک می کند. ورزش های ساده مانند خم شدن زانو و بالا بردن صاف پاها می تواند کمک کننده باشد.
تمرینات تقویتی: عضلات اطراف زانو مانند عضلات چهارسر ران، همسترینگ و ساق پا را هدف قرار دهید که می تواند به حمایت و ثبات بهتر زانو کمک کند.
ورزش های هوازی کم تاثیر: مانند شنا، دوچرخه سواری و ایروبیک در آب، می توانند به بهبود تناسب اندام کلی، حفظ وزن سالم و کاهش استرس روی مفاصل زانو کمک کنند.
تمرینات تعادل و حس عمقی: می تواند به بهبود ثبات و هماهنگی کمک کند، خطر سقوط و آسیب زانو را کاهش دهد.
مهم است که قبل از شروع هر رژیم ورزشی جدید، به خصوص اگر مبتلا به آرتروز زانو هستید، با یک پزشک یا فیزیوتراپیست صحبت کنید تا مطمئن شوید که تمرینات ایمن و مناسب با شرایط شما هستند.
آرتریت زانو یک بیماری شایع است که می تواند باعث درد، سفتی و محدودیت حرکتی شود. درمان آرتریت زانو توسط پزشک معمولاً شامل ترکیبی از موارد زیر است:
داروها: مسکنهایی مانند استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) ممکن است برای کمک به کاهش درد و التهاب تجویز شوند.
تزریق مفاصل: تزریق کورتیکواستروئید یا تزریق اسید هیالورونیک ممکن است برای کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل انجام شود.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می تواند یک برنامه ورزشی برای کمک به بهبود تحرک، انعطاف پذیری و قدرت و کاهش درد در مفصل زانو طراحی کند.
وسایل کمکی: عصا، عصا یا زانوبندها میتوانند به کاهش فشار وارده بر مفصل زانو کمک کرده و حمایت کنند.
مدیریت وزن: حفظ وزن سالم می تواند به کاهش استرس روی مفصل زانو کمک کند.
جراحی: در موارد شدید، جراحی تعویض مفصل ممکن است برای تسکین درد و بهبود عملکرد مفصل توصیه شود.
آرتریت زانو وضعیتی است که در آن غضروفی که مفصل زانو را تحت فشار قرار می دهد فرسوده می شود و منجر به درد، سفتی و کاهش تحرک می شود. با از بین رفتن غضروف، استخوان های مفصل ممکن است روی یکدیگر ساییده شوند و باعث التهاب و آسیب بیشتر شوند. آرتریت زانو می تواند به دلیل افزایش سن، آسیب یا سایر بیماری های زمینه ای مانند آرتروز ایجاد شود. علائم می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و ممکن است شامل درد، تورم، سفتی و مشکل در راه رفتن یا انجام فعالیت های روزانه باشد. گزینه های درمانی برای آرتریت زانو ممکن است شامل دارو، فیزیوتراپی، مدیریت وزن، وسایل کمکی و در موارد شدید، جراحی تعویض مفصل باشد.