شکستگی آرنج: تشخیص، درمان و توانبخشی از دیدگاه فیزیوتراپیست

شکستگی آرنج : تشخیص، درمان و توانبخشی از دیدگاه فیزیوتراپیست

شکستگی آرنج

شکستگی آرنج یکی از شایع‌ترین آسیب‌های اندام فوقانی است که معمولاً به دلیل ضربه مستقیم، سقوط روی دست باز، یا فشار غیرمعمول بر آرنج رخ می‌دهد.

این نوع شکستگی‌ها ممکن است هر یک از سه استخوان آرنج (استخوان بازو، زند زیرین یا زند زبرین) را درگیر کنند.

جدول محتوا - راهنمای شما برای دسترسی راحت تر به محتوای مورد نیازتان

انواع شکستگی آرنج:

۱٫ شکستگی سر رادیوس (Radius Head Fracture):

معمولاً در اثر زمین خوردن و وارد شدن فشار به ساعد رخ می‌دهد و ممکن است محدودیت حرکتی در چرخش ساعد ایجاد شود.

۲٫ شکستگی اولکرانون (Olecranon Fracture):

معمولاً ناشی از ضربه مستقیم به پشت آرنج است و بیمار ممکن است قادر به باز کردن آرنج نباشد.

۳٫ شکستگی دیستال هومروس (Distal Humerus Fracture):

معمولاً در کودکان و سالمندان دیده می‌شود و ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

علائم شکستگی آرنج:

درد شدید: در ناحیه آرنج یا اطراف آن

تورم: به دلیل تجمع مایعات التهابی

کاهش دامنه حرکتی: عدم توانایی در خم یا باز کردن آرنج

تغییر شکل: در موارد شکستگی شدید

کبودی: به دلیل خونریزی داخلی

روش‌های درمان:

۱٫ درمان غیرجراحی (Conservative):

مناسب برای شکستگی‌های ساده یا بدون جابجایی.

استفاده از گچ یا اسپلینت برای ثابت نگه‌داشتن مفصل.

۲٫ درمان جراحی (Surgical):

در شکستگی‌های پیچیده یا همراه با جابجایی.

شامل استفاده از پین، پیچ یا صفحات فلزی.

نقش فیزیوتراپی در توانبخشی:

فیزیوتراپی بخش حیاتی درمان شکستگی آرنج است و با هدف بازگرداندن دامنه حرکتی، تقویت عضلات و پیشگیری از خشکی مفصل انجام می‌شود.

مراحل توانبخشی:

۱٫ مرحله حاد (Acute Phase):

کنترل درد و تورم با استفاده از یخ و الکتروتراپی.حفظ حرکات اندام‌های سالم.

۲٫ مرحله پس از برداشتن گچ یا جراحی:

تمرینات دامنه حرکتی (ROM) برای بهبود انعطاف‌پذیری.تمرینات کششی ملایم برای جلوگیری از خشکی مفصل.

۳٫ مرحله تقویتی (Strengthening Phase):

تمرینات مقاومتی برای تقویت عضلات بازو و ساعد.استفاده از وزنه‌های سبک یا نوارهای مقاومتی.

۴٫ مرحله بازگشت به فعالیت:

تمرینات عملکردی برای بازگشت به فعالیت‌های روزمره یا ورزشی.تمرکز بر حرکات پیچیده و هماهنگی عضلات.

راهنمای جامع درمان و توانبخشی پس از جراحی آرنج با استفاده از روش‌ها و فناوری‌های پیشرفته

توانبخشی پس از جراحی آرنج نیازمند رویکردی جامع است که شامل تکنولوژی‌های مدرن، تکنیک‌های دستی، و تمرینات تخصصی باشد. در این مطلب، نقش فناوری‌های پیشرفته مانند لیزر، مگنت‌تراپی، تکار‌تراپی، تحریک الکتریکی (TENS و FES)، CPM، ایرکامپرشن و همچنین روش‌های دستی موبیلیزیشن، سوزن خشک، منوال‌تراپی و تمرینات تخصصی بررسی می‌شود.

فناوری‌های پیشرفته برای بهبود بافت‌ها و کاهش التهاب

الف) لیزر‌تراپی
عملکرد:
تحریک بازسازی سلولی و بهبود گردش خون.
مزایا:
تسریع جوش خوردن استخوان.
کاهش التهاب و درد.

ب) مگنت‌تراپی
عملکرد:
استفاده از میدان‌های مغناطیسی برای تحریک بافت‌های عمقی.
مزایا:
بهبود تورم.
کاهش دردهای مزمن.

ج) تکار‌تراپی
عملکرد:
تولید گرمای عمقی برای افزایش متابولیسم سلولی.
مزایا:
رفع اسپاسم عضلانی.
بهبود دامنه حرکتی مفصل.

د) ایرکامپرشن
عملکرد:
افزایش تخلیه لنفاوی و کاهش ورم.
مزایا:
بهبود گردش خون.
رفع احساس سنگینی در اندام‌ها.

الف) CPM (Continuous Passive Motion)
عملکرد:
حرکت مداوم و کنترل‌شده مفصل برای جلوگیری از خشکی.
مزایا:
حفظ دامنه حرکتی مفصل.
بهبود خون‌رسانی به مفصل.

ب) تحریک الکتریکی عملکردی (FES)
عملکرد:
حرکت مداوم و کنترل‌شده مفصل برای جلوگیری از خشکی.
مزایا:
بازگشت سریع عملکرد عضلات.
تقویت عضلات ضعیف‌شده.

الف) منوال‌تراپی (Manual Therapy)
عملکرد:
تکنیک‌های دستی برای بهبود حرکت مفاصل و کاهش محدودیت‌ها.
مزایا:
افزایش انعطاف‌پذیری مفصل.
رفع چسبندگی‌های داخلی.

ب) موبیلیزیشن (Mobilization)
عملکرد:
حرکات کنترل‌شده مفاصل برای بهبود دامنه حرکتی و کاهش خشکی.
مزایا:
کمک به بازگشت دامنه حرکتی طبیعی.
کاهش دردهای ناشی از جراحی.

ج) سوزن خشک (Dry Needling)
عملکرد:
استفاده از سوزن‌های نازک برای آزادسازی نقاط ماشه‌ای عضلانی و کاهش اسپاسم.
مزایا:
کاهش دردهای عضلانی.
رفع گرفتگی و اسپاسم عضلات اطراف مفصل.

الف) تمرینات کششی (Stretching Exercises)
عملکرد:
افزایش انعطاف‌پذیری عضلات و تاندون‌ها.
مثال ها :
کشش عضلات سه‌سر و دو‌سر بازویی.
کشش ساعد و مچ.

ب) تمرینات تقویتی (Strengthening Exercises)
عملکرد:
تقویت عضلات ضعیف و جلوگیری از آتروفی.
مثال ها :
تمرین با وزنه‌های سبک.
استفاده از نوارهای مقاومتی.

ج) تمرینات عملکردی (Functional Exercises)
عملکرد:
آماده‌سازی بیمار برای فعالیت‌های روزمره.
مثال ها :
تمرینات حرکتی ترکیبی برای گرفتن اشیا.
تمرینات تخصصی ورزشی برای ورزشکاران.

مزایای جامع این روش‌ها و فناوری‌ها

رویکرد ترکیبی شامل فناوری‌های مدرن مانند لیزر، مگنت، تکار، تحریک الکتریکی، CPM و ایرکامپرشن و تکنیک‌های دستی مثل منوال‌تراپی، موبیلیزیشن، سوزن خشک به همراه تمرینات تخصصی، یک برنامه جامع و موثر برای تسریع بهبودی، کاهش عوارض و بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره است.

این روش‌ها نه تنها درمان را تسهیل می‌کنند، بلکه کیفیت زندگی بیمار را بهبود می‌بخشند.

۱٫ افزایش سرعت جوش خوردن استخوان‌ها

استفاده از لیزر، مگنت‌تراپی و تکار برای تقویت استخوان‌سازی.

۲٫ بازگرداندن دامنه حرکتی

CPM، منوال‌تراپی و موبیلیزیشن برای کاهش خشکی مفصل و بهبود حرکات.

۳٫ کاهش درد و اسپاسم

TENS، تکار، سوزن خشک و مگنت‌تراپی برای کاهش التهاب و دردهای عضلانی.

۴٫ بهبود قدرت عضلانی

FES، تمرینات تقویتی و منوال‌تراپی برای جلوگیری از ضعف و آتروفی عضلات.

۵٫ پیشگیری از عوارض جانبی

کاهش ورم و احتباس مایعات با ایرکامپرشن و تمرینات تخصصی.

چند توصیه برای شما

هماهنگی با پزشک: تمامی درمان‌ها باید زیر نظر پزشک و فیزیوتراپیست انجام شوند.

تعهد به جلسات درمانی: مداومت و حضور منظم در جلسات توانبخشی، کلید موفقیت درمان است.

صبوری در فرایند بهبودی: استفاده از این روش‌ها و تمرینات نیازمند زمان است، اما نتایج آن به شدت اثربخش خواهد بود.

سخن پایانی

شکستگی آرنج با درمان مناسب و برنامه توانبخشی دقیق بهبود می‌یابد. همکاری بیمار، پزشک و فیزیوتراپیست در این فرآیند حیاتی است. حفظ صبر و تعهد به تمرینات توانبخشی برای بازگشت کامل به فعالیت‌های روزمره ضروری است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *